تو بايد ماها رو دلداري بدي نه ما تورو.
تورو به حق اين ماه قسم ت مي دم اين وبلاگ رو حذف نكن با رفتنت ماها رو دوباره به اين كار مي كشوني نرو
آخه براي چي اينقدر حرف از خداحافظي مي زني.شما هم رفيق نيمه راه شدي وقتي يك كاري رو شروع مي كني تا آخرش برو ما كمكت مي كنيم تموم دل خوشي ما همين وبلاگ بود چرا مي خواي باز اين وبلاگ را حذف كني.خواهش مي كنيم برگرد و كمكمون كن تورو به حق اين ماه عزيز قسم ت مي ديم نرو
چرا رفتي
هيچ وقت فراموشت نميکنم تو کمکم کردي ترک کردم
در پناه ذوالفقار علي
دوباره سلام... پايان کار وب تو همزمان شد با آغاز يه راه جديد تو زندگي من...
تا قبل از اين ترس از شکست باعث ميشد به ترک فکر نکنم... الان يه چيزاي ديگه تو ذهنمه، يه جور ديگه فکر ميکنم... ميخوام واسه هميشه يه عادت غلط رو ترک کنم و بدون تو هم توي اين ترک گناه سهم داشتي.
اولين باره با قاطعيت چنين تصميمي گرفتم و ميدونم که ميتونم و از خدام ميخوام کمکم کنه که بتونم.
اي کاش دوستم بودي... کاش. حيف دير باهات آشنا شدم ولي خدارو شکر که تو اين دنياي بي در و پيکر مجازي منو به اينجا رسوند...
به اميد روزي که آدم ها، انسان باشند... يا حق